Odrolnienie – wyłączenie gruntu z produkcji rolnej

Mocą ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. – o zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych,która weszła w życie w dniu 1 stycznia 2009 roku, grunty rolne, (a więc de facto wszystkie nieruchomości oznaczone symbolem klasoużytków rolnych, które nie znajdują się na obszarze dla których gmina uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i nie ustalono dla nich warunków zabudowy), położone w granicach administracyjnych miast zwolniono z obowiązku odrolniania i wyłączenia z produkcji rolnej  ( art. 5b do ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych).

Następnie na mocy art. 3 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw, wyżej wymieniony art. 5b został uchylony, dodano natomiast nowy art. 10a w brzmieniu: „przepisów rozdziału 2 nie stosuje się do gruntów rolnych położonych w granicach administracyjnych miast „. Zmiana weszła w życie 5 września 2014 r.

Obowiązująca od 1 stycznia 2009 roku do dnia 04 września 2014 roku treść ustawy o ochronie gruntów przewidywała duże ułatwienia w procedurze wyłączania gruntów z produkcji rolnej.  Jak wynikało z art. 5b Ustawy o ochronie gruntów (który od dnia 5 września 2014 roku już nie obowiązuje), z procedury tej zwolniono wszystkie grunty w granicach administracyjnych miast.

Obowiązujący obecnie art. 10a Ustawy o ochronie gruntów (który miał zastąpić uchylony art. 5b), stanowi, że do gruntów rolnych położonych w granicach administracyjnych miast nie stosuje się wyłącznie przepisów Rozdziału 2 Ustawy o ochronie gruntów, jednak kwestie związane z procedurą wyłączenia gruntu z produkcji rolnej regulowane są w Rozdziale 3 Ustawy o ochronie gruntów (Wyłączanie gruntów z produkcji rolniczej lub leśnej).  W konsekwencji obecnie do gruntów rolnych położonych w granicach administracyjnych miast ponownie znajdzie zastosowanie art. 11 Ustawy o ochronie gruntów, zgodnie z którego brzmieniem wyłączenie z produkcji użytków rolnych  wytworzonych z gleb pochodzenia mineralnego i organicznego, zaliczonych do klas I, II, III, IIIa, IIIb, oraz użytków rolnych klas IV, IVa, IVb, V i VI wytworzonych z gleb pochodzenia organicznego, a także gruntów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2-10 Ustawy o ochronie gruntów, oraz gruntów leśnych, przeznaczonych na cele nierolnicze i nieleśne – może nastąpić po wydaniu decyzji zezwalających na takie wyłączenie.

Warunki, jakie musi spełniać działka przed jej odrolnieniem

Nie każdą działkę rolną można odrolnić poprzez decyzję o warunkach zabudowy i decyzję o wyłączeniu gruntów spod produkcji rolnej. Działka rolna musi spełniać jednocześnie kilka podstawowych wymagań:
1. działka musi posiadać bezpośredni dostęp do drogi publicznej lub posiadać odpowiednie zapisy hipoteczne, gwarantujące służebność dojazdu (przy braku sąsiedztwa z drogą publiczną) lub gwarancję obsługi komunikacyjnej poprzez drogę wewnętrzną (np. odpowiednie zapisy w akcie notarialnym).
2. przynajmniej jedna z działek sąsiednich musi być zabudowana. Umożliwi to bowiem przeprowadzenie analizy cech i funkcji zabudowy, aby w myśl zasady dobrego sąsiedztwa, zagwarantować, że nowo powstająca inwestycja nie zaburzy funkcji i charakterystyki zabudowy w najbliższej okolicy.
3. w przypadku wnioskowania o zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, po 28 czerwca 2015r. nie jest wymagane zapewnienie dostępu do mediów (prąd, woda, gaz itp.). Kwestie te będą podlegały kontroli dopiero na etapie wnioskowania o zgodę na użytkowanie budynku na cele mieszkalne.
4. co do gruntów o klasie I-III, które w ewidencji gruntów oznaczone są jako użytki rolne, czyli grunty orne lub pastwiska, zmiana przeznaczenia gruntów rolnych na budowlane  może nastąpić wyłącznie w drodze uchwalenia odpowiedniego miejscowego planu zagospodarowania terenu.

Krok 1 – Wniosek o warunki zabudowy dla działki rolnej

We wniosku o warunki zabudowy należy dokładnie określić jakiego typu zabudowę chcemy zrealizować, podać gabaryty i charakterystykę projektowanej zabudowy – budynków, dróg, obiektów technicznych itp. Należy również wskazać na mapie planowaną lokalizację wszystkich obiektów. W przypadku gruntów klasy I-III gmina będzie zobowiązana zasięgnąć opinii Starostwa Powiatowego, co wydłuża postępowanie o ok. 2 tygodnie (Starosta opiniuje tzw. projekt decyzji o warunkach zabudowy).

 

Krok 2 – Wyłączenie gruntów spod produkcji rolnej

Ostatnim etapem w procedurze odrolnienia gruntu jest wystąpienie z wnioskiem o wyłączenie gruntów spod produkcji rolnej, czyli o rozpoczęcie innego niż rolnicze użytkowanie danego terenu.

 

Wyłączenie gruntów spod produkcji rolnej następuje wyłącznie w drodze odpowiedniej decyzji administracyjnej. Dotyczy to gruntów klasy I, II, III (IIIa i IIIb) oraz użytków rolnych na gruntach klasy IV, IVa, IVb V i VI jeśli są to grunty pochodzenia organicznego.
Są też sytuacje, gdy zgoda jest potrzebna przy gruntach klas IV, IVa i IVb pochodzenia mineralnego – ma to miejsce wtedy, gdy rada gminy podjęła uchwałę o ochronie tych gruntów na swoim terenie, w tym innym przypadku uzyskamy decyzję o pozwoleniu na budowę bez potrzeby dostarczania decyzji o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej.
Wniosek o wyłączenie gruntów spod produkcji rolnej należy składać w odpowiednim dla danej miejscowości Starostwie Powiatowym.
Do ww. wniosku należy załączyć ostateczną decyzję o warunkach zabudowy, wydaną przez gminę, właściwą dla danej miejscowości.
Decyzja musi zostać uzyskana przed złożeniem wniosku o pozwolenie na budowę obiektu, wymagającego odrolnienia gruntów.
W przypadku gruntów klasy IV – VI Starosta nie może odmówić zgody na ich wyłączenie spod produkcji rolnej.